Niepełnosprawność nie zawsze jest przeszkodą w osiągnięciu zawodowego sukcesu. Udowadniają to pracownicy Warmińsko-Mazurskiego Sejmiku Osób Niepełnosprawnych w Olsztynie. 1 kwietnia ruszył nabór do kolejnej edycji projektu „Zatrudnienie wspomagane”. Rekrutacja potrwa do września.
Zgodnie z harmonogramem rekrutowanych jest 30 osób do projektu „Zatrudnienie wspomagane 5” oraz kolejne 30 do projektu „Zatrudnienie wspomagane 6”. Czyli łącznie 60 uczestników.
Zatrudnienie wspomagane to metoda aktywizacji zawodowej dla osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności. Program pomaga znaleźć i utrzymać zatrudnienie na otwartym rynku pracy. Rekrutowane są osoby posiadające orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym i znacznym. Każda osoba, która się zgłosi, niezależnie od rodzaju niepełnosprawności, jest kwalifikowana do udziału w projekcie.
Dla uczestników projektu organizowane są warsztaty psychologiczne, zajęcia indywidualne z psychologiem, spotkania z trenerem pracy. Jest możliwość skorzystania z porad prawnych. Dzięki projektowi oferowane są staże zawodowe oraz szkolenia.
Warmińsko-Mazurski Sejmik Osób Niepełnosprawnych realizuje projekt zatrudnienia wspomaganego od 2011 roku.
— Prekursorem tej metody w naszym województwie była Elbląska Rada Konsultacyjna Osób Niepełnosprawnych — przypomina Andrzej Jurkian, olsztyński działacz na rzecz osób z niepełnosprawnościami. — Jej członkowie zdobywali doświadczenie w Niemczech oraz Finlandii, które następnie przekazywali naszej kadrze. W 2013 roku nasz sejmik nawiązał kontakt z Królewskim Instytutem Niewidomych w Szkocji. Z pomocą tej organizacji i innych ekspertów brytyjskich pracowaliśmy nad metodą zatrudnienia wspomaganego na rzecz osób niewidomych i słabowidzących. Dzięki takiej współpracy udało nam się ściągnąć te metody do Polski. Wydaliśmy podręcznik „Zatrudnienie wspomagane — prawdziwa praca”, który został rozprowadzony po całym kraju.
Sejmik nawiązywał także kontakty z organizacjami, które jako pierwsze w Polsce zainteresowały się zatrudnieniem wspomaganym.
— Na początku były to nieliczne grupy — zauważa Jurkian. — Od 2015 roku, przez trzy-cztery lata, współpracowaliśmy z Fundacją „Hej koniku” z Mazowsza i Fundacją Eudajmonia z Dolnego Śląska. Współpraca krajowa i zagraniczna przekonały nas, że metody zatrudnienia wspomaganego są bardzo skuteczne. Powstała nawet ogólnopolska organizacja pod nazwą Polska Unia Zatrudnienia Wspomaganego. Nasz sejmik był jednym z założycieli tej federacji. Federacja działa do dziś, w jej ramach wymieniamy się doświadczeniami. Każda z organizacji, należących do Polskiej Unii Zatrudnienia Wspomaganego, oprócz współpracy i ciągłego zdobywania nowych doświadczeń, realizuje tą pracę u podstaw. Jest to możliwe również dzięki środkom z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz dotacjom unijnym.
Wysiłek psychologów, trenerów pracy, ale i samych podopiecznych, przynosi zaskakujące rezultaty. — Znam mnóstwo przykładów niepełnosprawnych, którzy mieli po 40, 50 lat i nigdy nie pracowali — przyznaje Andrzej Jurkian. — Uważali, że nie mogą, bo w orzeczeniu mają wpisane: niezdolny do żadnej pracy. Tymczasem biorąc udział w naszych projektach, po kilku miesiącach znajdowali pracę. I byli zaskoczeni, że w ich życiu nastąpiła taka zmiana.
Warto wiedzieć:
- Koncepcja zatrudnienia wspomaganego (ang. supported employment) powstała w USA i Kanadzie w latach 70. XX w. Stamtąd trafiła do Europy Zachodniej. W Polsce jest ona wdrażana od kilkunastu lat, głównie przez organizacje pozarządowe.
- Metody stosowane w zatrudnieniu wspomaganym mają charakter kompleksowy. Obejmują one pracodawców, osoby z niepełnosprawnościami a nawet ich rodziny.
- Od ponad dekady w naszym kraju systematycznie rośnie liczba pracodawców otwartego rynku pracy, zatrudniających osoby z niepełnosprawnościami.
- W Polsce aktywnych zawodowo jest ok. 27 proc. osób z niepełnosprawnościami. W Niemczech i Szwecji odsetek ten wynosi 70 proc.
źródło: opracowano na podstawie artykułu w Gazecie Olsztyńskiej
