II Zjazd kobiet z niepełnosprawnością i ich sojuszniczek i sojuszników odbył się 8 marca 2024 roku w Domu Kultury Dom Otwarty w Warszawie. Zgromadził ponad sto uczestniczek w Domu Otwartym, a ponad 250 osób oglądało transmisję on-line.
Dla wielu z uczestniczek to był najważniejszy dzień kobiet w życiu. Uczestniczki zjazdu wypracowały i jednogłośnie przyjęły Deklarację końcową.
Deklaracja końcowa
My, uczestniczki i uczestnicy 2. Zjazdu Kobiet z Niepełnosprawnością i ich sojuszniczek oraz sojuszników domagamy się podjęcia przez decydentów wszystkich szczebli natychmiastowych działań mających na celu ochronę dziewczyn, kobiet i osób z niepełnosprawnością przed dyskryminacją i przemocą, a także zapewnienie możliwości korzystania z pełni przysługujących im praw.
W szczególności domagamy się:
– przetłumaczenia, respektowania i wdrożenia rekomendacji Komitetu ONZ do spraw Praw Osób z Niepełnosprawnością;
– konsultowania ze środowiskiem kobiet z niepełnosprawnością, ich organizacjami oraz nieformalnymi grupami wszystkich rozwiązań i polityk, które dotyczą tej różnorodnej grupy;
– zniesienia „pułapki rentowej i sprzętowej” oraz wprowadzenia wymogu zapewnienia dostępności na każdym etapie zatrudnienia (od rekrutacji po codzienne wykonywanie obowiązków pracowniczych);
– obligatoryjnych szkoleń dla pracowników służb mundurowych/ administracji/ edukacji/ ochrony zdrowia z zakresu antydyskryminacji w obszarze praw osób z niepełnosprawnością ze szczególnym uwzględnieniem aspektów związanych z płcią;
– dodanie informacji o dostępności poszczególnych instytucji przy wykazach placówek świadczących wsparcie kobietom doświadczającym przemocy oraz przeznaczenie środków na zapewnienie pełnej dostępności tych instytucji;
– skutecznego i konsekwentnego wdrożenia komunikacji w polskim języku migowym oraz komunikacji alternatywnej we wszystkich instytucjach publicznych i podmiotach korzystających z pieniędzy publicznych, szczególnie w placówkach ochrony zdrowia;
– wprowadzenia kary za brak realizowania dostępności (kary powinny być nieuchronne, dotkliwe, szybkie);
– skrócenia procesu składania skargi na brak dostępności o pominięcie etapu składania wniosku o dostępność;
– zagwarantowania edukacji o funkcjonowaniu osób z niepełnosprawnościami i dostępności już od etapu szkoły podstawowej, a także wśród osób dorosłych (uwrażliwianie, empatia, zmiana myślenia);
– zapewnienia rzetelnej, opartej na faktach medycznych edukacji seksualnej z uwzględnieniem wszystkich aspektów różnorodności;
– wprowadzenia asysty wspomagającej rodziców z niepełnosprawnościami oraz asysty seksualnej z uwzględnieniem różnorodności potrzeb osób zainteresowanych;
– systemowego wzmacniania świadomości potencjału osób z niepełnosprawnościami w rodzicielstwie wśród personelu medycznego.
Nic o nas bez nas.
Źródło: ngo.pl. Zdjęcie ilustracyjne – fot. archiwum.
