O świadczenie pielęgnacyjne mogą ubiegać się osoby, które nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia, żeby zajmować się niepełnosprawnym członkiem rodziny. Świadczenie to jest wsparciem finansowym dla opiekuna niepełnosprawnego członka rodziny.
Przyznawane jest matce albo ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka, osobie będącej rodziną zastępczą spokrewnioną (dziadkowie, rodzeństwo), oraz innym osobom, na których spoczywa obowiązek alimentacyjny. Jest jednak kilka warunków, które trzeba spełnić, aby otrzymać świadczenie.
Osoby, opiekujące się niepełnosprawnym dzieckiem otrzymają świadczenie tylko i wyłącznie jeśli zrezygnują ze swojej pracy zawodowej. Wiele osób ubiegających się o świadczenie uważa, że jest to warunek bardzo krzywdzący, gdyż wysokość zasiłku jest nieadekwatna do realiów i nie gwarantuje godnego życia.
Zgodnie z przepisami przysługuje ono, jeżeli niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała:
- nie później niż do ukończenia 18. roku życia lub
- w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25. roku życia.
Prawo do pobierania świadczenia pielęgnacyjnego ustalane jest na czas nieokreślony, chyba że orzeczenie o niepełnosprawności lub orzeczenie o stopniu niepełnosprawności zostało wydane na czas określony. W drugim przypadku zasiłek pielęgnacyjny przyznawany jest do ostatniego dnia, w którym upływa termin ważności orzeczenia.
W tym roku świadczenie pielęgnacyjne wynosi 1971 zł miesięcznie. Co roku świadczenie jest waloryzowane, w związku z czym od 1 stycznia 2022 roku opiekunowie niepełnosprawnych dzieci otrzymają wyższe świadczenie. Podwyżka wyniesie 140 zł. To oznacza, że świadczenie pielęgnacyjne 2022 będzie wynosiło 2111 zł netto.
Źródło: oprac. za Gazeta.pl. Zdjęcie ilustracyjne – fot. Pixabay
