Rada Ministrów przyjęła we wtorek (24 maja) uchwałę w sprawie ustanowienia Krajowego Programu Działań na Rzecz Równego Traktowania na lata 2022-2030. Dokument zwraca uwagę na potrzebę podjęcia konkretnych działań w celu wyeliminowania dyskryminacji z życia społecznego.
Ministerstwo rodziny w opublikowanym we wtorek komunikacie wskazało, że wyeliminowanie dyskryminacji z życia społecznego jest głównym celem polityki równego traktowania.
To oznacza m.in. oddziaływanie na tworzenie i stosowanie prawa oraz wpływ na zachowania społeczne tak, aby nie była naruszana zasada równego traktowania, która określona jest np. w art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Polityka związana z tym obszarem działań została określona w Krajowym Programie Działań na Rzecz Równego Traktowania na lata 2022-2030, którym we wtorek zajmowała się Rada Ministrów.
Głównym celem programu jest przeciwdziałanie naruszaniu zasady równego traktowania, w szczególności ze względu na: płeć, rasę, pochodzenie etniczne, narodowość, religię, wyznanie, światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną. Celem jest także podnoszenie świadomości społecznej na temat przyczyn i skutków naruszenia zasady równego traktowania.
Ministerstwo podkreśliło, że priorytetem polityki antydyskryminacyjnej jest m.in. analiza i monitoring obowiązujących w Polsce przepisów dotyczących równego traktowania.
W ramach konkretnych obszarów działań w programie wyszczególniono rozwiązania na rzecz wspierania równych szans kobiet i mężczyzn na rynku pracy, promowania kobiet na stanowiskach kierowniczych oraz wspierania grup narażonych na dyskryminację na rynku pracy ze względu na wiek, niepełnosprawność, rasę, narodowość, pochodzenie etniczne, religię, wyznanie i orientację seksualną oraz status rodzinny.
W dokumencie wskazano, że podjęte działania mają także wpływać na rozwijanie pozytywnych relacji w środowisku szkolnym, kształtowanie postaw prospołecznych, altruistycznych, poszanowania godności wszystkich osób i ich różnorodności oraz wsparcie szkół i przygotowanie nauczycieli do pracy z dziećmi o szczególnych potrzebach edukacyjnych oraz ich rodziców.
W programie zwrócono uwagę na potrzebę poprawy dostępu do usług zdrowotnych osób zagrożonych wykluczeniem, podniesienie kompetencji pracowników służby zdrowia, jeśli chodzi o komunikację z pacjentami z niepełnosprawnością, upowszechnianie profilaktyki zdrowotnej i promowanie aktywnego stylu życia.
W dokumencie wskazano także na potrzebę wsparcia osób ze szczególnymi potrzebami przez umożliwienie im wykorzystania nowych technologii.
Wśród najważniejszych działań wymieniono budowanie świadomości społecznej poprzez realizację kampanii społecznych, przeciwdziałanie i poprawę efektywnego ścigania przestępstw z nienawiści, a także realizację działań zmierzających do kształtowania pozytywnego postrzegania starości i osób starszych w społeczeństwie.
Zwrócono także uwagę na prowadzenie działań uświadamiających, skierowanych do ogółu społeczeństwa, pokazujących godność osoby i uwrażliwiających na zjawisko przemocy fizycznej, psychicznej, ekonomicznej, w szczególności wobec kobiet, dzieci, osób starszych i osób z niepełnosprawnością.
W programie wskazano także na potrzebę promowania języka opartego na szacunku i rzetelnych źródłach informacji. Ma to na celu ograniczenie szerzenia się „mowy nienawiści” i przeciwdziałanie promowaniu wizerunku naruszającego godność kobiet i dzieci.
Dokument przewiduje także uwzględnienie polityki równościowej w ramach współpracy z organizacjami pozarządowymi i partnerami społecznymi, jeśli chodzi o kształtowanie i monitoring polityki równego traktowania.
Źródło: oprac. za portalsamorzadowy.pl. Zdjęcie ilustracyjne – fot. Shutterstock.
