Komisja Europejska zatwierdziła, zgodnie z unijnymi zasadami pomocy państwa, mapę przyznawania pomocy regionalnej w Polsce na okres od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2027 r. w ramach zmienionych wytycznych w sprawie pomocy regionalnej. Pozwala to na wspieranie najmniej uprzywilejowanych regionów europejskich w zmniejszaniu dystansu pod względem dobrobytu gospodarczego, dochodów i bezrobocia.
Mapa polskiej pomocy regionalnej przedstawia regiony Polski kwalifikujące się do regionalnej pomocy inwestycyjnej oraz określa maksymalną intensywność pomocy w tych regionach. Intensywność pomocy to maksymalna wysokość pomocy państwa, jaką można przyznać pojedynczemu beneficjentowi, wyrażona jako odsetek kwalifikowalnych kosztów inwestycji.
Regiony, które będą się kwalifikowały do otrzymania regionalnej pomocy inwestycyjnej zgodnie ze zmienionymi wytycznymi w sprawie pomocy regionalnej, obejmują 92,9 proc. ludności Polski.
- Czternaście regionów (województwa: lubelskie, podkarpackie, podlaskie, świętokrzyskie, warmińsko-mazurskie, małopolskie, zachodniopomorskie, lubuskie, opolskie, kujawsko-pomorskie, łódzkie, śląskie i pomorskie oraz region mazowiecki regionalny) zalicza się do regionów UE będących w najbardziej niekorzystnym położeniu – PKB na mieszkańca wynosi w nich poniżej 75 proc. średniej UE. Kwalifikują się one do pomocy na podstawie art. 107 ust. 3 lit. a) TFUE (tzw. obszary „a”), przy czym maksymalna intensywność pomocy dla dużych przedsiębiorstw wynosi w nich od 30 do 50 proc., w zależności od wysokości PKB na mieszkańca w danym obszarze „a”. Komisja zatwierdziła również zwiększenie maksymalnej intensywności pomocy do 50 proc. dla podregionu siedleckiego (stanowiącego część regionu mazowieckiego regionalnego, w którym maksymalna intensywność pomocy wynosi 40 proc.) ze względu na stosunkowo duży spadek liczby ludności w tym podregionie w ciągu ostatniej dekady.
- Województwa wielkopolskie i dolnośląskie nie kwalifikują się już jako obszary „a” ze względu na pozytywny rozwój sytuacji gospodarczej – uznaje się je obecnie za wstępnie określone regiony na podstawie art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE (tzw. obszary „c”), podobnie jak wszystkie regiony, które w okresie do 2021 r. kwalifikowały się jako obszary „a”, ale w nadchodzącym okresie nie zaliczają się już do tej grupy. Maksymalna intensywność pomocy dla dużych przedsiębiorstw na tych regionach będzie wynosić od 15 proc. do 25 proc. – będzie ona wyższa w pierwszej połowie okresu i w obszarach graniczących z obszarami „a”.
- Wszystkie 26 gmin regionów warszawskiego wschodniego i warszawskiego zachodniego, sąsiadujących z regionem mazowieckim regionalnym (obszarem „a”), kwalifikuje się do objęcia pomocą jako nieokreślone z góry obszary „c” – maksymalna intensywność pomocy wynosi w nich od 25 proc. do 35 proc.
We wszystkich powyższych obszarach maksymalna intensywność pomocy może zostać zwiększona o 10 punktów procentowych w przypadku inwestycji dokonywanych przez średnie przedsiębiorstwa oraz o 20 punktów procentowych w przypadku inwestycji dokonywanych przez małe przedsiębiorstwa, o ile są to inwestycje początkowe o kosztach kwalifikowalnych do 50 mln euro.
W zmienionych wytycznych w sprawie pomocy regionalnej utrzymano jednocześnie silne zabezpieczenia, które uniemożliwiają państwom członkowskim wykorzystywanie środków publicznych do przenoszenia miejsc pracy z jednego państwa członkowskiego do innego. Ma to zasadnicze znaczenie dla uczciwej konkurencji na jednolitym rynku.
Europa zawsze charakteryzowała się znacznymi dysproporcjami regionalnymi pod względem dobrobytu gospodarczego, dochodów i bezrobocia. Pomoc regionalna ma służyć wspieraniu rozwoju gospodarczego obszarów Europy będących w niekorzystnym położeniu, a jednocześnie zapewniać równe warunki działania w różnych państwach członkowskich.
Jawna wersja decyzji zostanie udostępniona pod numerem SA.64284 (w rejestrze pomocy państwa) na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji.
Źródło: oprac. za portalem Komisji Europejskiej. Zdjęcie ilustracyjne – fot. Pixabay.
